"Dom wspomnień". Lauren K. Denton.

Wydana w Wydawnictwie Burda Książki. Warszawa (2019).

Przełożyła Izabella Mazurek.

Tytuł oryginalny The Hideaway.

Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa.

"Dom wspomnień" nie udaje niczego czym nie jest. A jest książką obyczajową, takim letnim czytadełkiem, po które chętnie sięgnie ktoś, kto nie oczekuje w danym momencie niczego bardzo ambitnego i z nie wiadomo jak wartką akcją. Mówiąc całkowicie szczerze, autorka nie napisała niczego, czego byśmy już nie znali. Niemniej jednak czyta się tę książkę na tyle przyjemnie, że nie ma się chęci jej porzucić w trakcie lektury. Jak wspomniałam, myślę, że to jedna z tych książek, po które można sięgnąć czy to w czasie gdy chce się przeczytać coś lżejszego.

Akcja książki rozgrywa się w Nowym Orleanie , gdzie sklep z używanymi przedmiotami prowadzi Sara i w Alabamie, gdzie w Sweet Bay mieści się Schronienie. Pensjonat, nie pensjonat, miejsce, w którym przebywało wiele ludzi w rozmaitych punktach ich życia. Ludzi scalała postać babci Sary, Mags, która umiera. Sara wraca do domu, w którym się wychowała i ma na głowie zajęcie się Schronieniem. W testamencie bowiem Mags życzy sobie tego aby wnuczka zajęła się tym miejscem tak, jak ono na to zasługuje.
Sara stoi przed perspektywą remontu domu, w którym dodatkowo wciąż zamieszkują osoby, które znają ją z dzieciństwa, a którzy zjawili się w domu wiele, wiele lat wstecz, często kilkadziesiąt lat temu. Przyjaciele babci i po części rodzina Sary. Rodzina, której dziewczynce zabrakło w pewnym momencie jej życia.

Okazuje się, że Sara niewiele wie o osobie babki, która wychowywała ją od pewnego momentu życia dziewczyny. Sara przekonana była do tej pory , że wie o swojej babci dość dużo ale teraz, kiedy sklep w Nowym Orleanie prowadzi wspólnik kobiety a ona sama zaczyna remont Schronienia, zaczyna znajdować rzeczy, przedmioty, listy, całe takie małe prywatne archiwum wspomnień Mags, które pokazuje Sarze zupełnie inne oblicze babki niż to, które do tej pory znała.
Akcję książki poznajemy nielinearnie, to wracając do roku 1960 gdy Margaret Van Buren zjawia się w przełomowym momencie swego życia w Schronieniu, to znów współcześnie towarzysząc Sarze w jej odkryciach dotyczących babci, remoncie domu i układaniu sobie własnego życia na nowo.
Poznaje sympatycznego Crawforda Haysa, który przeprowadza remont w Schronieniu i zostaje nieprzyjemnie zaskoczona przez nieprzyjemnego dewelopera, który wykupuje domy i ziemię w okolicy w dość agresywny sposób.

Jak pisałam wcześniej, książka to lekkie czytadło. Mnie odrobinę jednak zawiodła tym, że niestety, ale niczym właściwie nie zaskoczyła mnie. Nie liczyłam może na jakieś spektakularne zmiany akcji ale nie ukrywam,że podczas lektury towarzyszyło mi wciąż takie przekonanie, że "wszystko to już znam, już to gdzieś czytałam i wiem właściwie jak potoczy się dalszy ciąg". Niestety, mam wrażenie, że autorka zgubiła gdzieś po drodze pomysł na naprawdę fajne czytadło , które mogło mieć jakąś odrobinę głębszą warstwę niż ta, którą poznajemy podczas lektury.
Mam mieszane uczucia podczas zastanawiania się nad tym jaką chcę książce podarować ocenę. Z jednej strony napisana jest poprawnie, wszystkie punkty dobrego czytadła są spełnione , sympatyczni bohaterowie, miejsce, które nie jest takim, ot , zwykłym miejscem, sekrety , które bohaterka odkrywa wraz z nami, czytelnikami. A jednak czegoś mi zabrakło.
I dlatego dzisiaj ocena taka a nie inna czyli 4 / 6.


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Rocznica ...

Jedenaście lat bez...

Obejrzałam "Wednesday" czyli moje pedagogiczne osiągnięcia...