Posty

Wyświetlanie postów z styczeń, 2020

"Dzieci z Lovely Lane". Nadine Dorries.

Wydana w Wydawnictwie Prószyński i S-ka. Warszawa (2020). Ebook. Premiera 23.01.2020. Przełożyła Magda Witkowska. Tytuł oryginalny The Children of Lovely Lane. Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa. Kontynuacja "Aniołów Lovely Lane", o której pisałam na blogu https://chiara76.blogspot.com/2019/12/anioy-z-lovely-lane-nadine-dorries.html https://chiara76.home.blog/2019/12/16/anioly-z-lovely-lane-nadine-dorries/ Tę część zaczęło mi się czytać nieco bardziej mozolnie niż pierwszą, która wciągnęła mnie od pierwszych stron. Nie wiem do końca co jest tego przyczyną. Być może zmiana tłumacza wpłynęła na ten fakt. A może też to, że w tej części co prawda Dana, Victoria, Pammy i Beth ciągle są obecne pracując w szpitalu St Angelus jak również inne znane nam postaci. Jednak tym razem autorka chcąc zapewne uczynić treść atrakcyjniejszą i napisać nowe wątki wprowadziła do książki zupełnie nowe postaci. Podobnie z kolei do części pierwszej, Nadine Dorries wykr

Informacja o wznowieniu "Dymów nad Birkenau" Seweryny Szmaglewskiej

Zbliża się siedemdziesiąta piąta rocznica wyzwolenia Obozu w Auschwitz-Birkenau. W związku z tym na rynku nastąpił jakiś nie do okiełznania wysyp książek o tematyce "około" obozowej. Nie będę się rozpisywała czy ten "wysyp" jest właściwy bo dookoła zaczynają się już toczyć na ten temat rozmaite dyskusje. Pojawiło się bowiem mnóstwo beletrystyki opartej o fakty ale zdanie na temat jakości tych książek jest rozmaite. Przyznaję, nie czytałam tych, o których zdanie jest nie najlepsze ale też nie zamierzam ukrywać, że według mnie chyba trochę "zbyt" tego namnożenia się tematu (chociaż jak mówię, zapewne przypadająca na 27 stycznia rocznica sprzyja tej mnogości tytułów o rozmaitej jakości). Niemniej jednak wiem, że w tej ilości i namnożeniu około obozowej literatury mogą zniknąć czy schować się tytuły, po które akurat warto sięgnąć. I wierzę, że pojawiło się ich też całkiem sporo. Natomiast to, co chcę Wam dzisiaj napisać to to, że 28 lutego 2020 pojawi się

"Szczęśliwa nieboszczka". Małgorzata J. Kursa.

Malwina i Eliza na tropie. Wydana w Wydawnictwie Lira.  Warszawa (2019). Jakiś czas temu grałam o tę książkę w konkursie z pełną premedytacją bo spodobał mi się jej tytuł. "Szczęśliwa nieboszczka"? O co mogło chodzić? Udało mi się wygrać książkę i oto zdecydowałam się na jej lekturę. Jak więc może się domyślacie, nie czytałam poprzednich książek o śledztwach Malwiny i Elizy, przyjaciółek w średnim wieku. Obie panie mieszkają w Kraśniku, mieście , w którym mieszka również sama autorka. Zawiedziony jednak może czuć się ktoś, kto oczekiwałby kryminału miejskiego z konkretną, rozpoznawalną topografią. Równie dobrze akcja książki mogłaby się rozgrywać w każdym innym mieście. Eliza i Malwina dowiadują się, że oto na ich osiedlu pewnej ciepłej nocy popełniła samobójstwo młoda kobieta, Antonina Barańska. Wyskoczyła ona z trzeciego piętra i poniosła śmierć na miejscu. Jako, że kobieta zostawiła list pożegnalny a wiadomo było, że miała jakieś problemy i zmartwienia, policja szy

"Wieczny odpoczynek". Aleksandra Marinina.

Wydana w Wydawnictwie Czwarta Strona. Poznań (2019). Ebook. Przełożyła Aleksandra Stronka. Tytuł oryginalny    Реквием Jak wiedzą stali czytelnicy mojego blogu, Marinina to jedna z moich ulubionych autorek kryminałów. Przeszło dwa lata temu byłam nawet na spotkaniu z autorką, które to wspominam bardzo miło. Niemniej jednak jej książki nowsze, kiedy Anastazja Kamieńska jest już na emeryturze policyjnej i pracuje w agencji detektywistycznej nie idą mi :( O ile dwie chyba przeczytałam, to już dwie następne, wydane dość niedawno, zaczęłam i...nie skończyłam :( Bardzo mnie ten stan czytelniczy w kontekście tej konkretnej autorki martwił, nie ukrywam. Na szczęście "Wieczny odpoczynek" to książka, w której Kamieńska wciąż działa, chociaż nie pracuje w oddziale dochodzeniowym na Pietrowce a w nowo utworzonym wydziale informacyjno-analitycznym. Trochę brakuje jej pracy w dochodzeniówce i nie do końca jest przyzwyczajona do nowego miejsca chociaż z drugiej strony bardzo lubi to,

"Syn pszczelarza". Kelly Irvin.

Wydana w Wydawnictwie Prószyński i S-ka. Warszawa. Data premiery 21.01.2020. Przełożyła Magdalena Moltzan - Małkowska. Tytuł oryginalny The Beekeeper's Son. Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa. Nie ukrywam, że o społeczności Amiszów wiem tyle, co nic a raczej tyle, co pamiętam z filmów emitowanych w telewizji kiedy miałam lat naście. Czyli wychodzi na to, że nawet mniej niż nic. O, któryś z odcinków jednego z moich ulubionych seriali "Kości" opowiadał o społeczności Amiszów. Tym bardziej zaciekawiła mnie książka nosząca intrygujący tytuł "Syn pszczelarza" ( w którymś z komentarzy w internecie spotkałam się z zarzutami, że "Syn pszczelarza" a na okładce dziewczyna:) ). Tak czy inaczej, miałam ochotę na tę książkę z racji tego, że miałam chęć poznać tematykę do tej pory kompletnie mi obcą. I nie zawiodłam się a nawet muszę powiedzieć, nabrałam apetytu czytelniczego na więcej. A że "Syn pszczelarza" jest pierwszą książką

"Willa pod Czarnym Tulipanem". Danuta Korolewicz.

Wydana w Wydawnictwie Lucky. Radom (2019). Książkę wygrałam w konkursie świątecznym organizowanym na Fb przez portal Książka zamiast Kwiatka. Ja jednym z mazurskich jezior, Jeziorze Wielkim położona jest wysepka, na której znajduje się stara willa hrabiego Tulipanowskiego. Niewiele osób z małego miasteczka Mazurczany zna właściciela owej odseparowanej posiadłości co jednak powoli się zmienia gdyż hrabia regularnie zaprasza mieszkańców na weekend do swej willi. Na jeden z takich weekendów, piętnastego i szesnastego czerwca zostaje zaproszona Lidia. Jest malarką, która stopniowo osiąga sukcesy zawodowe. Tuż przed wyjazdem zorganizowana zostaje wystawa jej malarstwa w jednej z prestiżowych galerii sztuki w Gdańsku. Na wysepkę Lidia trafia wraz z siedmioma innymi osobami, z których zna trzy. Elżbieta, to charakteryzatorka i od dawna przyjaciółka Lidii, Andrzej to rzeźbiarz i przyjaciel i Zbyszek, dawna miłość kobiety, z którą obecnie nie chce mieć ona wiele wspólnego. Pozostałe czt

"Oleńka. Panienka z Białego Dworu". Wioletta Sawicka.

Wydana w Wydawnictwie Prószyński i S-ka. Warszawa (2020). Data premiery 14.01.2020. Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa. "Oleńka. Panienka z Białego Dworu" to pierwsza część sagi o rodzinie żyjącej na Wileńszczyźnie. I moje pierwsze "spotkanie" z książką tej autorki. Spotkanie, dodam, ogromnie udane. Akcja książki rozpoczyna się w roku 1913, tuż przed rozpoczęciem I WŚ. Ogromny majątek i okoliczne włości nieopodal Wilna zamieszkuje rodzina hrabiego Aleksandra Ostojańskiego. Hrabia prowadzi rozliczne interesy, ma między innymi gorzelnię i hodowlę koni. Jego rodzina jednak od zawsze odczuwa silny patriotyzm i dlatego i on z żoną i ich najmłodsza córka, Aleksandra, krzewią wśród zamieszkujących okolicę mieszkańców ducha polskości. Oleńka jeździ do domostw chłopów i stara się uczyć dzieci zarówno czytania, pisania ale i usiłuje uświadomić najmłodszym fakt, że są oni Polakami. Uciśnionymi od dziesiątek lat pod rosyjskim zaborem ale przede wszystki