"Historie florenckie". Ewa Bieńkowska.

 Fundacja Zeszytów Literackich. Zeszyty Literackie. Warszawa (2015). Ebook.

Okazało się , że Trylogię Włoską rozpoczęłam od ostatniej części bowiem całość to : "Co mówią kamienie Wenecji", "Spacery po Rzymie" i właśnie "Historie florenckie". Nie popsuło mi to jednak lektury a jedynie zaostrzyły apetyt na resztę, tym bardziej, że "Spacery po Rzymie" oczekuje na przeczytanie na czytniku.

"Historie florenckie" nie są typowym przewodnikiem a raczej książką, która jest dedykowana dla kogoś kto nie chce jedynie odpoczywać ale zwiedzać miasto a ponadto napawać się sztuką. Minusem książki jest brak ilustracji i owszem, myślę, że można czytać ją będąc obłożonym albumami o sztuce bądź wciąż sięgając do Internetu ale szczerze mówiąc, dobrze byłoby gdyby jednak zdjęcia opisywanych miejsc i dzieł sztuki pojawiły się w niej. 

Czy jest to książka dla każdego? Nie wiem, szczerze mówiąc sądzę, że nie. Myślę, że jednak trzeba mieć ochotę na przystępnie, to z pewnością, ale jednak coś w rodzaju wykładu i o historii Florencji i o zamieszkujących ją słynnych mieszkańcach, wreszcie o samych dziełach sztuki, o których jest naprawdę dużo. Jeśli jednak interesujecie się sztuką i lubicie o niej poczytać coś więcej dodatkowo przepuszczone przez osobisty filtr upodobań i zamiłowań, sądzę, że nie zawiedziecie się. 

Ja tę książkę rozpoczęłam jeszcze w ubiegłym roku i czytałam ją można powiedzieć, "na raty" ale nie przeszkodziło mi to w odbiorze. 

Podsumowując, "Historie florenckie" to ciekawa opowieść o mieście , o dziełach sztuki, o historii, o rozwoju miasta, o jego mieszkańcach i rządzących, o polityce. Wreszcie, jest to przyjemna zachęta do popodróżowania po części Italii i doznaniu kultury bez ruszania się z miękkiej kanapy w naszym mieszkaniu.

Moja ocena to 5.5 / 6.

Komentarze

  1. guciamal4 lutego 2022 20:19

    Od jakiegoś czasu przymierzam się do tej książki, Ewy Bieńkowskiej czytałam Spacery po Rzymie i Nieszczęśliwego Rzymianina Michała Anioła. Z ogromną chęcią przeczytam i Co mówią kamienie Wenecji i Historie Florenckie. Uwielbiam Florencję, Rzym i sztukę, a że już niedługo będę mogła delektować się nią naocznie tym chętniej. Niestety nie mogłam znaleźć tej książki w innej formie niż ebook, a nie lubię czytać na ekranie. I masz rację przydałyby się ilustracje w każdej książce o podróżowaniu i sztuce

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Misia4 lutego 2022 21:04

      Fantastycznie, że będzie mogła niebawem zobaczyć to wszystko na własne oczy. A obecnie czytam książkę Bożeny Fabiani, "Gawędy o sztuce", również polecam.

      Usuń
    2. guciamal5 lutego 2022 10:26

      Mam Gawęd dwa tomy, choć wiem, że jest więcej. Czytałam i do tej pory podczytuję, bo je można czytać i od deski do deski i chyba lepiej po rozdziale. Pozdrawiam

      Usuń
    3. Misia5 lutego 2022 10:41

      Ja teraz czytam "Gawędy o sztuce. XVI-XX wiek" a ostatnio wygrałam ebook dowolny i wybrałam sobie "Gawędy o sztuce. XIII-XV wiek". Tak więc mam tak, jak Ty ;) Pozdrawiam.

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Rocznica ...

 Dwanaście lat temu skończył się pewien etap naszego życia wraz ze śmiercią Emilki. W tym roku w dniu Jej Urodzin wracaliśmy akurat z majówki w naszym ukochanym warmińskim wiejskim zakątku. Pobyt wśród rodziny, serdecznych ludzi, psów, kotów i wszelkiego żywego stworzenia, sprawiła, że trochę lżej przyszło znosić następne dwa tygodnie, które co roku wracają do mnie ze zdwojoną siłą.  Zawsze powtarzam, jakie to szczęście, że jest Janek, bez Niego w ogóle wolę nie myśleć jak wyglądałoby nasze życie. Jest naszym promykiem radości i źródłem szczęścia... Proszę, pomyślcie dzisiaj przez chwilę o dzielnej, małej Dziewczynce, która zjawiła się na tym świecie na krótkie czternaście dni a została w naszych sercach i pamięci już na zawsze. 
Czytaj więcej

Obejrzałam "Wednesday" czyli moje pedagogiczne osiągnięcia...

 Nie ukrywam, o serialu "Wednesday" (twórcy Tim Burton, Miles Millar, Alfred Gough) trudno było mi nie słyszeć. Czy to w internecie wciąż jakieś o nim informacje czytałam, czy to donosił mi o nim mój własny Syn, który ubolewał nad tym, że nie mamy Netflixa (nie, nie mamy, wiem ,że wielu osobom trudno jest uwierzyć w taką sytuację, ale...). No i właśnie. Nie mamy czy nie mieliśmy? Kiedy już okazało się, że nawet moja własna przyjaciółka z rodziną oglądała serial z rodziną, zaczęłam się łamać.  Oczywiście, że im wcześniej nauczymy się mądrej życiowej lekcji, że w życiu nie zawsze mamy to, czego pragniemy, tym dla nas samych lepiej. Niemniej jednak, kiedy bodzie cię w twoje najbardziej skrywane wspomnienia żalu, kiedy to cała twoja klasa ośmilatków rozprawiała o "Szogunie" a ty jedynie mogłaś powiedzieć, że leci na pierwszym programie, coś tam drgnęło w serduszku i stwierdziłam, że świąteczną kopertę mogę potraktować jako prezent w postaci wykupienia subskrypcji.  Tak
Czytaj więcej

"Krzyk ciszy". Jolanta Bartoś.

 Wydana w Wydawnictwie Zysk i S-ka.  Poznań (2023). Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa. Wiedziałam, że będę chciała przeczytać najnowszą książkę Jolanty Bartoś kiedy tylko usłyszałam o tym, że ma się ukazać. Poprzednia książka autorki, nosząca tytuł "Śpij, dziecinko, śpij..." bardzo mi się podobała. Czytałam wcześniej inną książkę autorki "Niepokorną" ale to był zupełnie inny gatunek a "Śpij, dziecinko, śpij..." to horror i ta właśnie zmiana gatunku zainteresowała mnie bardzo. Wtedy na lekturze się nie zawiodła a więc gdy tylko poznałam opis "Krzyku ciszy" stwierdziłam, że i tę książkę chcę przeczytać. Muszę powiedzieć, że dawno nie zdarzyło mi się abym książkę dosłownie pochłonęła w dwa dni a tak się stało właśnie z "Krzykiem ciszy". Wciągnęła mnie ogromnie jej akcja i czytałam szybko aby poznać jej rozwiązanie.  Bohaterkami książek Jolanty Bartoś są kobiety, to nie jest jakieś zaskoczenie ale wydaje mi się,że cecha łą
Czytaj więcej