Książkowe podsumowanie 2022

 Zajrzałam do swojego notesu, w którym od lat spisuję przeczytane książki i filmy i oto moje podsumowanie roku 2022 jeśli chodzi o książki.

Po pierwsze, o czym już chyba wspominałam chociaż pewna nie jestem, moje założenie od jakiegoś czasu jest takie, że nie chcę czytać na akord (zresztą, nie udaje mi się to) a raczej skupić się na jakości lektury. I jeśli o to chodzi, plan według mnie, oczywiście, został wypełniony w stu procentach.

Przeczytałam jak dotąd 61 książek (obecnie czytam jeden z trzech książkowych Mikołajowych prezentów, jakim jest "Morderstwo nie jest takie proste. Agatha Christie między kryminałem a true crime" Carli Valentine i jest to bardzo dobra lektura ale nie sądzę abym skończyła ją do końca tego roku więc nie liczę). Podarowałam aż 33 szóstki (czyli 6 / 6).

Gorszych not mam stosunkowo niewiele. 

Jeśli chodzi o czytanie to widzę, że mijający już rok upłynął mi pod znakiem "nazwisk" jeśli nie powiedzieć "cykli". To bowiem w tym roku sięgnęłam po opowieści o sztuce autorstwa Ewy Bieńkowskiej, Marka Zagańczyka i Bożeny Fabiani. To w tym roku wróciłam po bardzo długiej przerwie do serii kryminalnej o sycylijskim komisarzu Montalbano autorstwa Andrei Camilleriego i tym razem zachwyciłam się nią ogromnie.

To w tym roku przeczytałam nareszcie czekającą na czytniku książkę Yoko Ogawy "Ukochane równanie profesora" i sięgnęłam po kolejne jej dwie książki. 

Wreszcie, zapoznałam się z nowym tłumaczeniem Anne Shirley autorstwa pani Anny Bańkowskiej, co sprawiło, że poniekąd wróciłam do znanej książki i poznałam ją na nowo. 

Odkryłam dla siebie Mitcha Alboma i jego książki. 

Widzę, że w tym roku w moich wyborach zabrakło reportażu i poezji (niestety, w obu przypadkach). 

Czy jestem zadowolona i z ilości i z jakości lektury? Tak. Owszem, mogłabym przeczytać ciut więcej ale przy moim trybie życia szczerze, to akurat taka ilość wystarczy a powiem szczerze, że od dawna wiem, że książki nie są (dla mnie) żadnym remedium na bolączki czy stres. Chciałabym sięgnąć po poezję i mam taki zamiar bo (cytując niedokładnie Mikołajka), "Co w końcu, kurczę blade?" :)

Jeśli chcielibyście w komentarzach dać znać jak oceniacie własny rok pod kątem lektury, chętnie przeczytam i opinie i refleksje i przemyślenia. 

A tymczasem, Życzę Wam i Waszym Bliskim Szczęśliwego Nowego Roku 2023! 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Refleksyjnie, rocznicowo...

Dzisiaj kolejna smutna rocznica, jaką jest trzynaście lat od dnia, w którym nasze serca pękły na pół... Te wszystkie wspomnienia z maja 2011 roku wciąż są gdzieś w mojej głowie, zostaną już na zawsze to wiadomo.  Narodziny Emilki, walka o Jej życie, to jaka była dzielna, w końcu śmierć i przygotowania do pogrzebu, który organizowała Osoba, która zna mnie od urodzenia (jakiś parszywy paradoks życia :( ). Wreszcie, pogrzeb, który poprosiłam aby odbył się w przeddzień Dnia Matki, żeby tej daty dodatkowo jeszcze jakoś nie naznaczać.  Po raz milionowy to napiszę, wiem,że rozumieją mnie Osoby, które też są po stracie a mam takich Osób wśród znajomych niestety wiele, zbyt wiele, nie ma dnia, sekundy pewnie, żeby z tyłu głowy nie było o Niej myśli...  I po raz kolejny to napiszę, jest we mnie ogromna wdzięczność za obecność Janka w naszym życiu.  Nie wiem naprawdę, jakby potoczyło się ono bez Niego... Pomyślcie dziś przez chwilę o małej, walecznej Dziewczynce, która była z n...
Czytaj więcej

Rocznica ...

 Dwanaście lat temu skończył się pewien etap naszego życia wraz ze śmiercią Emilki. W tym roku w dniu Jej Urodzin wracaliśmy akurat z majówki w naszym ukochanym warmińskim wiejskim zakątku. Pobyt wśród rodziny, serdecznych ludzi, psów, kotów i wszelkiego żywego stworzenia, sprawiła, że trochę lżej przyszło znosić następne dwa tygodnie, które co roku wracają do mnie ze zdwojoną siłą.  Zawsze powtarzam, jakie to szczęście, że jest Janek, bez Niego w ogóle wolę nie myśleć jak wyglądałoby nasze życie. Jest naszym promykiem radości i źródłem szczęścia... Proszę, pomyślcie dzisiaj przez chwilę o dzielnej, małej Dziewczynce, która zjawiła się na tym świecie na krótkie czternaście dni a została w naszych sercach i pamięci już na zawsze. 
Czytaj więcej

20 lat blogu !

 Dzisiaj mija równo dwadzieścia lat, odkąd zaczęłam prowadzić mój blog.  Początkowo miał on zupełnie inny charakter, miał opowiadać o podróżach, ale szybko to się zmieniło. Okazało się, że nie prowadzę tak podróżniczego życia, za to sporo czytam. A blogów książkowych wówczas było jak na lekarstwo. O czym może świadczyć fakt, że w tamtych złotych czasach początków blogowania co i rusz zgłaszały się do mnie rozmaite wydawnictwa lub autorki czy autorzy z propozycją recenzencką. Po tych dwudziestu latach wciąż piszę, mam niewielką współpracę recenzencką w porównaniu z tym, co było wcześniej, ale nie narzekam, bo to dobra, sprawdzona współpraca. Tak więc wciąż piszę, (chociaż teraz, jak zdążyliście się zorientować, nieco mniej, dopadły mnie zmartwienia osobiste i zwyczajnie, nie mam do pisania nastroju) o książkach, o życiu, o tym, co mnie dotyka. Niemniej jednak z czasem blog stał się głównie książkowy. Nieustannie żałuję zlikwidowania platformy Blox. Blogi i tak są mniej czytane,...
Czytaj więcej